Bernheze

De afgelopen jaren hebben alle gemeenten in Nederland kennis gemaakt met de “Haagse Schutting”. In Bernheze is dat ook ervaren. De “Haagse Schutting” is een erg laag-bij-de-gronds bouwwerkje! Logisch, want de regering in Den Haag moet er makkelijk iets overheen kunnen gooien. In Bernheze hebben wij dat aan den lijve kunnen ondervinden. Op 1-1-2015 kreeg Bernheze de participatiewet, de WMO (huishoudelijke hulp) en de jeugdzorg erbij. Drie zware taken in een keer. Wie verzint nu een dergelijke overgang van drie taken in één keer??

Drie in één keer

Aan de 3 transitieprocessen liggen dezelfde uitgangspunten ten grondslag. Die zijn gericht op ombuigingen van de manier waarop de overheid burgers met een ondersteuningsvraag benadert. Ten eerste van vangnet naar springplank, de nadruk op eigen kracht en

verantwoordelijkheid van burgers. Focus op participeren in de samenleving en gebruikmaken van zogenaamde “sociale netwerken”. Ten tweede dicht bij huis, de ondersteuning en participatie dichter bij de burger. Organisatie vindt zo veel mogelijk op lokaal niveau plaats. Tenslotte voorkomen in plaats van genezen, het investeren in preventie wordt lonend door in één hand leggen van de regie en financiering. Het klinkt natuurlijk fantastisch, vanachter een tekentafel! Allemaal mooie praatjes waar de gemeenten in de praktijk niets voor kopen. Eenvoudigweg omdat er te weinig geld meegegeven werd. Zonder fatsoenlijke bekostiging, krijg je perverse bezuinigingsprikkels. Inmiddels missen kwetsbare ouderen de nodige zorg en staan jongeren op een wachtlijst. Veel mensen met een beperking (participatiewet) krijgen geen baan meer. De prijs van dit beleid.

Peter Sleegers

SP Maatschappelijke Zaken